-
1 spędzić płód
сде́лать або́рт; вы́травить плод przest. -
2 spędzić
глаг.• отмахнуть• потратить• провести• согнать* * *spędz|ić\spędzićę, \spędzićony сов. 1. согнать;\spędzić z miejsca согнать с места; \spędzić w jedno miejsce согнать в одно место;
2. провести;\spędzić zimę w mieście провести зиму в городе;
● \spędzić płód сделать аборт; вытравить плод przest.* * *spędzę, spędzony сов.1) согна́тьspędzić z miejsca — согна́ть с ме́ста
spędzić w jedno miejsce — согна́ть в одно́ ме́сто
2) провести́spędzić zimę w mieście — провести́ зи́му в го́роде
• -
3 płód
сущ.• зародыш• плод• порождение• фрукт* * *1) плод (зародыш)2) przen. płód, owoc перен. плодowoc плод (фрукт)* * *♂, Р. płodu 1. плод, зародыш;spędzić \płód разг. вытравить плод, сделать аборт;
2. чаще мн. płody плоды;płody fantazji плоды фантазии (воображения)* * *м, P płodu1) плод, заро́дышspędzić płód — разг. вы́травить плод, сде́лать або́рт
2) чаще мн płody плоды́płody fantazji — плоды́ фанта́зии (воображе́ния)
См. также в других словарях:
spędzić — dk VIa, spędzićdzę, spędzićdzisz, spędź, spędzićdził, spędzićdzony spędzać ndk I, spędzićam, spędzićasz, spędzićają, spędzićaj, spędzićał, spędzićany 1. «gwałtownie usunąć coś, kogoś z jakiegoś miejsca; zgonić» Spędzić kota z poduszki. Spędzić… … Słownik języka polskiego
płód — m IV, D. płodu, Ms. płodzie; lm M. płody 1. «zarodek ludzki lub zwierzęcy w późniejszym stadium rozwoju od momentu, kiedy można rozpoznać morfologiczne cechy gatunkowe (u człowieka od trzeciego miesiąca ciąży)» Rozwój płodu. Prawidłowe,… … Słownik języka polskiego
